Cicho-cicho cieknie noc, Długo-długo trwa bezsenność. Twarde łóżko, szorstki koc. Oczy okien patrzą w ciemność Sączy sekund sypki piach Wieczność, której nikt nie przebrnął. Księżyc na sąsiedni dach Stoczył się monetą srebrną. Nadaremnie snujesz nić Starej bajki na dobranoc, Nie pomaga nic a nic: Sen na dobre odebrano. Skrada się północny skrzat, Skrzypi drzwiami i podłogą, Mroczne cienie długich szat Wypełniają duszę trwogą… Kocie łapki lepkich snów Tuż nad ranem dotkną powiek, Obcinając nitkę słów, Żeby zasnął wreszcie człowiek. A nad światem wstaje świt, A nad świtem wszechświat świeci. We wszechświecie dusza śpi. I nie myśli już o śmierci. Перевод с русского: http://www.my-works.org/content/works/text.html?text_id=24271