(По мотиву стихотворения Чеслава Милоша) Я недалёким становлюсь в её богатстве фраз, Она жила среди своих, но не счастливей нас. Сплотила мертвых и живых её судьбы юдоль: Всегда в молитвенной любви - страдания и боль; Боготворила сосен дух и жизни аромат, Полей картофельных простор, цветения закат… Она – Поэт, хотя судьбой - талантливее фраз: Когда мы трепетны как мир - искусство ниже нас. CZYTAJĄC NOTATNIK ANNY KAMIEŃSKIEJ Czytając ją, uświadomiłem sobie, jak była bogata, a ja ubogi. Bogata w miłość i cierpienie, w płacz i sny, i modlitwę. Żyła wśród swoich, mało szczęśliwych, ale wspierających się wzajemnie, Złączonych odnawianym na grobach paktem żywych z umarłymi. Cieszyły ją zioła, polne róże, sosny, kartofliska I zapachy znajomej od dzieciństwa ziemi. Nie była wybitną poetką. Ale to sprawiedliwe. Dobry człowiek nie nauczy się podstępów sztuki.